Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Σε αυτή την εποχή που ζούμε



Σ' αυτή την εποχή που ζούμε,μέσα στην αγωνία μας για ότι έρχεται στο μέλλον,στις δυσκολίες της καθημερινότητας,στα προβλήματα και τη μοναξιά που μας περιβάλλει ,κάπου μέσα μας ,γιατί δεν τολμάμε να το φωνάξουμε δυνατά από το φόβο μήπως μας πούνε αδύναμους,ψάχνουμε για κάτι πολύ αληθινό και σπάνιο ..Ψάχνουμε για μια αληθινή φιλία..Φράση για πολλούς γραφική ,μα αν κοιτάξουμε μέσα μας θα δούμε πόσο αληθινή και ανθρώπινη είναι..Και Ε Ι Ν ΑΙ..
Όταν λοιπόν το είναι μας εμπιστευτεί κάποιον -και αυτό θα μας το πει η γαλήνη και η ηρεμία που νιώθουμε μέσα μας -ας το αφήσουμε να μας καθοδηγήσει..Ας εμπιστευτούμε το ένστικτό μας και ας ανοιχτούμε..Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα..Γιατί και αν ακόμα το είναι μας κάνει λάθος ,εμείς είμασταν αληθινοί..Ευθύνη λοιπόν σε αυτή την περίπτωση δεν έχουμε εμείς που δείξαμε και αποδείξαμε πως η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα είναι που μετράει,αλλά εκείνοι που είναι αδύναμοι να δεχτούν το αληθινό και γνήσιο πρόσωπο ενός ανθρώπινου πλάσματος..Και αυτοί οι "άνθρωποι"πάντα θα ναι δυστυχισμένοι γιατί ποτέ δεν θα μάθουν σε όλη τους τη ζωή πως εκείνο που μετράει είναι να είσαι πάντα αληθινός ακόμα και αν πληγώνεις ή σε πληγώνουν με την αλήθεια..
Μα αν δεν κάνουμε λάθος ,τότε μια αχτίδα φωτός στην άχαρη πολλές φορές ζωή μας μπορεί να δώσει τόση λάμψη και τόση ώθηση στο είναι μας που θα μας φτάσει ένα σκαλί παραπάνω από εκεί που είμασταν σαν ψυχικές οντότητες..Θα μας κάνει πιο δυνατούς γιατί ένας είναι πάντα μόνος του,δύο είναι πάντα ομάδα που σημαίνει δύναμη...
Στο κάτω κάτω όλοι μας έχουμε ανάγκη από αληθινούς ανθρώπους..Και αν δεν τολμήσουμε να προχωρήσουμε μπροστά πως θα γίνουμε αληθινοί και καλύτεροι..Γιατί ο καθένας από μας μπορεί να γίνει φίλος για κάποιον άλλο..Για όλου ς μας κάπου υπάρχει κάποιος που μπορούμε να σταθούμε όπως και σε όλους μας υπάρχει κάποιος που μπορεί να σταθεί..
Εκείνο που χρειάζεται λοιπόν είναι να μη φοβηθούμε όταν κάποιος μας αγγίξει ή να μην τρομάξουμε όταν κάποιος μας ζητήσει να τον αγγίξουμε..
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πάντα αμφίδρομες..Και τις έχουμε τόσο ανάγκη..

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ



( ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ Πίνακας του Θεόφιλου)



ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ..Μια νέα εποχή ξεπροβάλλει δειλά και το καλοκαίρι γίνεται πια εικόνες στο βάθος του μυαλού μας που θα τις αναπολούμε σε κάθε ευκαιρία...θυμάμαι πως από τις πρώτες εκθέσεις που μας έβαζε ο εκάστοτε δάσκαλος ήταν το "Φθινόπωρο" και αυτό για να καταλάβουμε "ότι μια καινούργια εποχή έρχεται ,ότι τα σχολεία αρχίζουν και και και...."

Και ο δάσκαλος μου δεν είχε άδικο..Πάντα αυτή η έκθεση μας έβαζε στο κλίμα της νέας εποχής έστω και μέσα από τη μελαγχολία της..Θυμάμαι ακόμα εικόνες του Φθινοπώρου στη μικρή επαρχiακή πόλη που ζούσα και αυτές οι εικόνες και οι αναμνήσεις πλημμυρίζουν με αρώματα απο το φρεσκοσκαμμένο χώμα καθώς περνούσαμε από τα οργωμένα χωράφια,με τη μυρωδιά του πλαστικού και του ασβέστη καθώς βάφαμε το σπίτι για να υποδεχτούμε ανανεωμένοι τη νέα εποχή,με το άρωμα που ανέδυαν τα κομμένα ξύλα που θα χρησιμοποιούσαμε στη σόμπα και φυσικά με την αίσθηση εκείνης της ψιλής δροσιάς που σε ανάγκαζε να φοράς ζακέτα το απογευματάκι μετά από τη βροχή. .Θυμάμαι τα χρώματα από τα δέντρα της αυλής του σπιτιού μου που άλλαζαν καθώς τα φύλλα έπαιρναν εκέινο το χρυσοκαφέ χρώμα πριν πέσουν στη γη και νοτίσουν από τη δροσιά που έφερνε το ξημέρωμα..
Και μετά ερχόταν η αναμονή για τις πρώτες μέρες του σχολείου που παρόλο που η ζωή μου θα άλλαζε πάλι για άλλη μια φορά περίμενα με λαχτάρα να φορέσω τη μπλε ποδιά με το άσπρο γιακαδάκι ,να πάρω στα χέρια μου τα καινούργια βιβλία για να τα ξεφυλλίσω και να μυρίσω τα καινούργια τετράδια που εκεί θα άφηνα στιγμές του παιδικού μου μυαλού αλλά και -γιατίνα το κρύψω;-στο μυαλό μου εκείνο το παιδικό είχε καρφωθεί και η εικόνα ενός συμμαθητή μου που παραδόξως μου έλειπε όλο το καλοκαίρι και ήθελα να μαι καλοντυμμένη όταν με ξανάβλεπε..(να ναι καλά ο Τσεκλένης που φρόντιζε για την ποδιά αλλά θυμάμαι πως κάποιες χρονιές δεν ήταν καλά οι γονείς μου όταν άκουγαν την τιμή της ποδιάς..Βέβαια οι γονείς μου δεν αρνήθηκαν ποτέ τίποτα και τους ευχαριστώ για αυτό)..
Χρόνια μαγικά ,ονειρεμένα,εικόνες γεμάτα φως και χρώματα..
Αυτή η εποχή πάντα θα μου θυμίζει πάντα τα χρόνια της παιδικής μου αθωότητας ..